16 Mart 2013 Cumartesi

Ayılana Gazoz Bayılana Limon

Buluşmak için beni arayan arkadaşıma halsiz hissettiğimi ve midemin kötü olduğunu söyledim.
O da, gelip beni olduğum yerden alıp eve götürmeyi teklif etti.
Bunu söylediğinde bulunduğum yere 20km uzaklıktaydı. Evimin ise bulunduğum yere mesafesi 25km idi.
Beni bıraktıktan sonra evine gidebilmek için ise 45km daha yol yapması gerekiyordu.
Olay, trafiği ile malum İstanbul'da geçiyordu.

*****

O'na, midemin birkaç gündür kötü olduğunu, öğleden sonraları grip olmuşum gibi bir halsizlik çöktüğünü ve üstelik başağrısıyla uyandığımı anlattım; hem de o kötü geçen birkaç gün boyunca.
Koltukta "rahat" oturamadığımı gördü. (Bazen ağrılar gözle görülür hal alır.)
Hava çok soğuktu. Kar mı yağmur mu belli olmayan yağış ve şemsiye açtırmayan rüzgar da vardı üstelik.
15 dakikalık yürüme mesafesinin işkenceye döneceği daha açık olamazdı.
Neden beni durağa kadar araba ile bırakmadığını sordum.
"Ne bileyim ben o kadar kötü olduğunu?" dedi.
İler tutar yanı olmayan daha birçok şey söyledi. (Madem hastaymışım dışarda ne işim varmış, o kadar kötü olduğumu nereden bilecekmiş, o yolu her gün yürüdüğü için ona pek şey bir şeymiş gibi gelmemişmişmiş...)

Kusura bakmayın bayım; öldürmeyen Allah öldürmüyor.


Hiç yorum yok: