"...hiçbir işe yaramayan boktan aileniz dağılıp da yarrak gibi ortada kalacaksınız diye ödünüz patlıyor."
"Celal Tan ve Ailesinin Aşırı Acıklı Hikayesi"ni izledim. Bu repliğin geçtiği sahnede içim ferahladı da bir "ohh" çektim.
Kendi çekirdek ailem ile bir sorunum yok fakat babamın ailesi ile -babamın haberi olmasa da- sorunum var; aslında benim birçok kişinin ailesi ile sorunum var. Hepsinden önce, benim "aile" kavramı ile sorunum var.
İşte bu film, "aile kutsaldır"ın arkasına saklanan insanlara ait aile kavramının ne kadar bencilce; ne kadar riyakar olduğunu anlatıyor.
Hem de herkesin anlayabileceği bir şekilde.
Kaç kişi anlamak ister, kaçının işine gelir; orası muamma.
Şimdi ben, kendi bokunun içinde debelenen "aile kutsaldır"cılara, bu alıntıyı kullanıp nasıl ortada kalacaklarını anlatan o kelimeyi tıpkı filmdeki gibi "r"lere bastırarak söylemek istiyorum.
01022020 -- coming soon
-
Yalnızlıkta 11. yılımı bitirirken o kadar huzurluyum ki! Sanırım ilk kez
bir yıldönümünde bu kadar keyifliyim, o yüzden bunu yazmam lazımdı. Kendime
acı...
5 yıl önce
4 yorum:
iyi dedin.
ohh serinledi...
hoşgeldin ;)
ben de hoşgeleyim istiyorum =) okumam ve yazmam gereken bu kadar çok şey varken bu kadar ihmal yetsin istiyorum.
Yorum Gönder