Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok

Bazen kendimi bir köşede kıstırılmış, bokun içinde debelenirken buluyorum. "Basiretin bağlanması" diyerek yüce Secret ve Polyanna'nın buyurduğu gibi olumlu düşünüp komşumuz Münevver Teyze'nin salık verdiği gibi de hayra yormaya çalışıyorum.
Yine de, her şey domino taşları gibi durdurulamayacak bir serilikle devrilirken anca "Bu da mı gol değil be?" diye ofsayttan bağıracak kadar "Hayat Sevince Güzel" olabiliyorum.

Annem bir fille mi halvet olmuş nedir, sapıkçasına kuvvetli bir hafızam var.
Şöyle ki; iki buçuk-üç yaşındaydım, yatılı misafirliğe gitmiştik. Küçük bir ilçede; aralarından sadece bir buçuk arabalık yolun geçtiği, karşılıklı iki ev vardı. Bu evlerden birinde yatıya kaldık. Bir bahçe katı olan kaldığımız evin sokak kapısı, doğrudan evin oturma odasına açılıyordu ve ben o odaya konulan bir beşikte yatıyordum.
Sabah uyandığımda beşiğin kenarına tutunarak ayağa kalkıp bir baktım ki kimse yok. Annedir, babadır bas bas bağırıyorum ama hiçbir odadan ses gelmiyor. İşte ben o an "üç buçuk"a kadar saymayı öğrendim.
İnsanoğlu henüz bebe de olsa, düşünebilen bir yaratık olduğu için bizimkilerin karşıdaki eve gitmiş olacaklarını tahmin ettim. Bu sefer de bir yandan ağlayıp bir yandan diğer eve sesim yetişir umuduyla bağrınmaya başladım.
Öte taraftan bokum, götümün ucuna kadar gelmiş sıkıştırıyor. Beşikten inmem imkansız. Ne tuvalete gidebiliyorum ne de kapıya. Hoş ya, kapıya gitsem ne olacak? Görüyorum zaten kapının kilitli olduğunu.
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Kahvaltılarını yapıp uyandım mı diye bana bakmaya geldiklerinde, suratım ağlamaktan ve bağırmaktan kıpkırmızı olmuş kendi bokumun içinde debelenirken buldular beni.

"İnsan yedisinde ne ise yetmişinde de o olur" derler ya; insanın şansı için de geçerli sanırım bu.
Kendi bokumun içinde çaresizce ağladığım o günün üstünden neredeyse yirmi yıl geçti fakat bu zaman zarfında durum hiç değişmedi. Ne kalkıp gidecek yol, ne de tutacak el verdiler. Dört duvar çerçeve, içinde ben biçare, anca çaresizce kendi halime üzülmekle kaldım.