Merhaba

Hayatımın yaklaşık on yılı ağlak ve ağdalı aşk yazıları yazmakla geçti. Gerçekten aşıkken yazdıklarıma bir yere kadar tahammül edebilsem de varlığını bile unuttuğum insanların, aşkımdan ölürmüşcesine yazdıklarımda karşıma çıkması beni dertler ummanına salıyor.

Tahminen bir yıl önce ne kadar hıyar olduğumu keşfetmemle beraber belimi anca doğrulttum. Şimdi de nasıl yazacağımı şaşırıyorum. Yıllarca başka türlüsüne alışmamış olmak bünyede tutukluk yaratıyor.

Demem o ki, yine yazmaya çalışacağım ve ne zaman acıdan kaşları yamulmuş Küçük Emrah gibi buğulu gözlerle ekrana baksam saçmalamamak için direneceğim.

Hepimize kolay gele.